woensdag 6 september 2017

Bericht 1



Kathedraal in Reims
Bericht 1, week 1

Ik heb lang niet geschreven op mijn blog ‘Overstap’, dat ik startte toen ik besloot dat er een verandering in mijn leven en werk moest komen. Er was geen ruimte voor schrijven en het leek ook niet het goede moment. Soms moet je wachten op het juiste tijdstip voor je stappen gaat zetten.

Dat moment kwam afgelopen november tijdens een functioneringsgesprek. Hoewel lesgeven en contact maken met leerlingen me altijd goed afgaat, bleek dat ik eigenlijk wat anders zou willen doen met mijn leven. Dat was het startpunt voor een gesprek met personeelszaken. In het kort komt het erop neer dat ik per 14 juli jongst leden ontslag heb genomen en dat het ROC van Twente me ruimte geeft om ander werk te zoeken. Sabine Baltussen (zie website Lazione)  is mijn coach die me in dit proces gaat begeleiden. Ondertussen zijn er twee gesprekken geweest en daarbij viel al een aantal zaken op zijn plek.

Dat is een grote stap, maar er is nog meer gebeurd. Afgelopen mei verhuisde ik naar Amsterdam en daar voel ik me zeer op mijn plaats. Na bijna 35 jaar in Deventer gewoond te hebben, is ook dat een grote verandering. Ik heb het gevoel dat ik thuis gekomen ben.
De afgelopen maanden stonden in het teken van afscheid nemen. In afscheid nemen was ik nooit zo goed, maar opmerkelijk genoeg ging het me deze keer goed af. Natuurlijk waren er wel de nodige emoties, maar omdat het allemaal vanuit een positieve ontwikkeling ging, leek het lichter en makkelijker dan ik had durven hopen.

Na een mooi afscheid van mijn werk op 13 juli en een heerlijke zonnige vakantie in Zuid Frankrijk heb ik de afgelopen week gebruikt om wat te ‘rommelen en na te denken’. Wat opruimen in ons huis. Een dag naar Deventer. Ik heb me voorgenomen om elke week op mijn blog ‘Overstap’ een stuk te schrijven, om zo mijn proces inzichtelijk te krijgen en te houden. Daarnaast  ben ik van plan op mijn blog ‘For the love of textiles’ regelmatig berichten te schrijven over onderwerpen die aan textiel gerelateerd zijn.

Ondertussen ga ik samen met Evelien Verkerk nieuw werk maken voor een tentoonstelling die op 19 november wordt geopend in Hengelo. Ook heb ik deze maand een kleine fotografieklus.

Ik voel me rustig en vol energie om dit avontuur aan te gaan. Er komen ideeën en gedachtes op in de ruimte die ik voor mezelf heb geschapen. Ik ben ervan overtuigd dat er boeiende werkvragen op mijn pad gaan komen. Een vast baan wil ik niet meer. Projectmatig werken ligt me beter, denk ik. Een overzichtelijke karwei klaren en dan weg.


Maar ik neem de tijd. Ik merk deze week al hoe goed het me doet om na 28 jaar MBO rust te nemen en even niet te werken.  Over de reden waarom ik ben weggegaan schrijf ik in een volgend bericht. Daarin zal ook mijn afscheidsspeech te lezen zijn.

3 opmerkingen:

  1. Wat een spannende tijd Jan! Ik wens je heel veel geluk en succes toe in het nieuwe pad wat je bent ingeslagen ��

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Jan,
    Super dat je deze kans grijpt en je gevoel achterna gaat. Ik heb het lef nog niet. Misschien raak ik geïnspireerd door je.
    Ga je dus volgen.

    BeantwoordenVerwijderen

20. Musea en mbo’ers

  Toen ik nog les gaf op de modeafdeling van het ROC van Twente vond ik het altijd belangrijk om met leerlingen naar musea te gaan. Natu...