Gisteren had ik mijn eerste
lesdag als docent textielvormgeving aan de opleiding creatief vakman textiel
van het MBO SintLucas in Boxtel. Zonder zenuwen en met twee tassen vol boeken
en stoffen en met een gevoel van ‘ik heb er zin in’, nam ik de trein naar
Boxtel.
Het gebouw waar ik lesgeef, is
een combinatie van oudbouw waartegen een nieuw ontwerp is gezet met een
prachtig dak van leistenen.
Binnen val je van de ene in de andere verbazing. Zo
staat er bij de ingang eersterangs meubilair van Eames voor de leerlingen.
Mijn
lokaal op de tweede verdieping is vol licht.
Daarnaast is het atelier waar onder
andere de hoedenlessen plaatsvinden.
De les begon om negen uur en op
één na was de klas van twaalf leerlingen compleet. Ik begon natuurlijk met wat
over mijzelf te vertellen en daarna zei elke leerling wat over de school/stage
en wat ze ervan vonden. Dit alles gebeurde uitgebreid en ik kreeg bij niemand
het gevoel dat ze het vervelend vonden om iets over zichzelf te vertellen.
De opdracht die ze moesten doen,
ging over een print die op jeans geëtst kan worden. Die lap stof wordt daarna
gebruikt om een pet van te maken. Een doorlopende lijn dus, waar ik erg van houd
omdat leerlingen dan verbanden zien. Om hen te inspireren had ik een stel boeken,
onder andere over indigo, meegenomen en een aantal lappen ‘blauwdruk’ uit
Slowakije.
Al gauw merkte ik dat er
interesse was, maar ook dat ze al veel wisten. Daar kom je achter tijdens zo’n
eerste les. Het was voor mij heerlijk om mijn kennis en liefde voor textiel met
hen te delen.
Daarna ging iedereen hard aan
het werk. Er werd gezocht naar uitgangspunten en beeldmateriaal voor een
moodboard.
Tussendoor besprak ik met elke leerling de voortgang en aan het
einde van de dag was voor bijna iedereen duidelijk waarmee ze verder gaan. De
dag van negen uur tot half vijf uur was voorbij gevlogen.
Wat me direct opviel, was dat
er geen gedoe met mobieltjes was. Niemand appte tijdens de les of zat op de
laptop stiekem filmpjes te bekijken. Er was aandacht voor de opdracht en
iedereen had zin om aan de slag te gaan. Ook merkte ik dat mijn kritiek en/of
vragen gewaardeerd werden en niet gezien werden als aanval.
Duidelijk was ook dat de leerlingen weten
wat ontwerpen is en dat dat niet het doen is wat je al had bedacht. ‘Dat mogen wij niet!’, zei een leerling, ‘dan
kom je nooit verder.’
Zelf merkte ik dat dit soort docentschap
bij mij hoort en mij past. Dat is een groot verschil met hoe ik het lesgeven de
afgelopen jaren heb ervaren.
Volgende week is het vakantie
en de week daarna is de tweede lesdag, waar ik nu al naar uitkijk.
Het klinkt als een les die ik zelf graag had gevolgd.... Fijn dat je je er zo thuis voelt en plezier er in hebt. Mooie foto impressie!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je woorden.
VerwijderenGraag gedaan, en niet als Unknown, dacht ik.... werk ze weer, met lieve groet van Tonny!
VerwijderenFijn Jan, ik heb ook als mijn grootste taak gezien om mijn cursisten te leren ontwerpen en niet hun allereerste idee uit te voeren. Ga lekker door met deze fijne leerlingen.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk om zo aan je nieuwe baan te beginnen. Helemaal dat ze geen voorkeur aan hun apps geven, maar graag iets nieuws, wat nog niet bedacht was , proberen.
BeantwoordenVerwijderenVoor mijn freelanceloopbaan is het navigeren door ZZP-opdrachten een gamechanger geweest!
BeantwoordenVerwijderenzzp it opdrachten